زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلوما انسانی(HPV)
.
این بیماری در دو دهه‌ی گذشته شیوع فراوانی داشته است و نداشتن اطلاعات و آگاهی کافی از نحوه‌ی انتقال و راه های درمان، بر همه گیری آن افزوده است.
این ویروس به سیستم ایمنی شما حمله میکند و در نواحی مخاطی بدن پخش میشود.
بیش از ۱۰۰ تیپ انسانی دارد که ۴۰ تیپ آن پرخطر بوده و میتواند به مرور زمان در صورت دفع نشدن از بدن تبدیل به طیف گسترده‌ای از سرطانها شود.
هرچند به دلیل DNA دار بودن و سرعت تکثیر بالای این ویروس، تیپ‌های کم خطر نیز ممکن است برای شما خطرساز باشند.
اصلی‌ترین خطرات برای بانوان سرطان دهانه‌ی رحم و برای آقایان سرطان پروستات میباشد.
بر خلاف باور عمومی جامعه، تنها راه انتقال این بیماری رابطه ی جنسی پرخطر و یا تعدد شرکای جنسی نیست!
هرچند این موضوع شدت شیوع را بیشتر میکند اما این ویروس از طریق تماس پوستی با سطح زگیل ها و یا محیط های آلوده نیز قابل انتقال است.
این بیماری تنها باعث ایجاد زگیل و زائده در ناحیه تناسلی نمیشود، به دلیل تیپ‌های مختلف ممکن است فرد در هر نقطه از بدن خود این زائده‌ها را مشاهده کند.
از آنجایی که این ویروس داخل بدن شما وجود دارد، بدیهی است که استفاده از روش های سطحی همانند لیزر، فریز، کرایو و …. تنها زائده را از سطح پوست شما پاکسازی میکند.
در حالی که ریشه ی ویروس همچنان در سیستم ایمنی شماوجود داشته و نه تنها قابل انتقال است بلکه بازگشت هم خواهد داشت.
راه‌هایی همچون استفاده از قرصهای سیستم ایمنی نیز به دلیل دارا نبودن فاکتور ضد ویروس برای دفع این بیماری، تاثیر چندانی براشما ندارد.
واکسن های گاداسیل و یا پاپیلوگارد نیز برای درمان این بیماری به کار نمیروند. زیرا واکسن برای پیشگیری از دو تیپ کم خطر ۶ و ۱۱ و دو تیپ پرخطر ۱۶ و ۱۸ کارایی داشته و احتمال سرطان را کاهش میدهد.
